Ośrodek mieści się w pałacu z drugiej ćwierci XIX wieku – powstał wtedy korpus, a pozostałe człony dobudowane zostały w ciągu XIX i XX wieku. Całe założenie parkowe wybudowane zostało na rzucie nieregularnym i składa się z prostokątnego korpusu, prostokątnej szerszej części zachodniej, pierwotnie z werandą oraz okrągłej wieży w narożniku i prostokątnej przybudówki. Pomiędzy przybudówkami, wzdłuż elewacji wschodniej korpusu biegł taras. Korpus pałacu z płykim ryzalitem od frontu, mieszczącym wejście. Fasada zwrócona na północ. Bryła rozczłonkowana, dwukondygnacyjna, skrzydło zachodnie dwukondygnacyjne z ryzalitem obudowane parterową dobudówką. Wieża trójkondygnacyjna, przybudówka – jednokondygnacyjna. W szkrzydle zachodnim wystawki dachowe od wschodu i zachodu. Otwory prostokątne zamknięte łukami pełnymi. Układ wnętrz dwutraktowy, z korytarzem rozdzielającym trakty. Powierzchnia użytkowa – 2900 m2.
Park pałacowy założony w drugiej połowie XIX wieku, w stylu krajobrazowym (naturalistycznym). Powstał poprzez zaadoptowanie części kompleksu leśnego położonego po obu stronach drogi biegnącej do Rychówka. Bezpośrednio za pałacem rozciąga się polana i dwa stawy. W parku o powierzchni ponad 17,5 ha rosną głównie rodzime gatunki drzew z dominującym bukiem. Do ciekawszych okazów zaliczyć należy: dąb błotny i buk zwyczajny odmiany czerwonolistnej o obwodzie 360 cm. Na pobliskim cmentarzu, pochodzącym z XIX wieku (kiedyś ewangelickim), spotkać można: bluszcz, konwalie majowe, przytulię wonną, śnieżynkę i przebiśniegi.
